różne porządki prawne określające pozycję w państwie danej kategorii mieszkańców (poszczególnych stanów) - szlachty, duchowieństwa, mieszczaństwa, chłopstwa, ludzi "luźnych", a także, niekiedy, różnych grup etniczno-wyznaniowych, np. w Polsce Żydów. Jednakże mimo tych ograniczeń zaczątków koncepcji praw człowieka doszukiwać się można już w myśli i praktyce politycznej niektórych zachodnioeuropejskich społeczeństw późnego średniowiecza.<br>129. W Polsce XVI, XVII, a zwłaszcza XVIII wieku - nazwa "obywatel" była używana tylko w odniesieniu do stanu szlacheckiego (polska szlachta bardzo lubiła stylizować się na Rzymian). Maniera używania tytułu "obywatel" w zawężonym, stanowym poniekąd, znaczeniu przeżyła załamanie systemu feudalnego. Sięgnęła XIX, a nawet XX wieku.<br>Wystarczy pójść na warszawski