u podnóża Góry Lwiej Bramy drogę do Dar ul-Amanu, do Ghazni i Kandaharu. Droga ta wiodła przez zamieszkaną przez Hazarów Trzecią Dzielnicę, szczycącą się przed laty najbardziej postępowym w całej Azji Środkowej uniwersytetem, bogatymi bibliotekami, zbudowaną według podpowiedzi zagranicznych architektów, na wskroś nowoczesną. Jeśli serce miasta biło gdzieś na śródmiejskich bazarach nad rzeką, to tu osiadł jego rozum, jego marzenia i wyobraźnia. W bursach mieszkali studenci, a w specjalnie zbudowanych na koszt rządu domkach z ogrodami najwybitniejsi nauczyciele i uczeni. Prestiż dzielnicy sprawił, że z zatłoczonego i gwarnego śródmieścia zaczęły się tu powoli przenosić nawet ambasady. Trzecia Dzielnica, dzielnica najnieszczęśliwsza