go, a zabić nie mogą. Próbowali zastawić wejście do komnaty &lt;orig&gt;bana&lt;/&gt;, a jeden skoczył ku prowadzącym na dach drzwiom. Liść nie mógł już go dopaść.<br>Powalił strażników przy drzwiach. Otworzył je gwałtownie.<br>&lt;orig&gt;Ban&lt;/&gt; stał w rogu komnaty. W białej długiej koszuli, skulony, przerażony, w niczym nie przypominał objawiającego się ludowi srogiego władcy. W rękach trzymał drewnianą belkę, której nie zdążył już wsadzić w skobel. Teraz zrobił to Doron. Za oknem słychać było nawoływania żołnierzy, dudnienie bębnów alarmowych, tupot, krzyki. Zanim się zbiorą i postanowią, co robić, minie chwila. Wystarczająco długa chwila...<br>- Dlaczego kazałeś go zabić?! - Liść zbliżył się do &lt;orig&gt;bana&lt;/&gt;. Penge