subkulturowych, powiększył się tak znacznie, że językoznawcy usiłują wprowadzić dwie normy: wzorcową, obowiązującą na "najwyższym" poziomie uczestnictwa w języku oraz normę zwyczajową, potoczno-użytkową, której wymagania sprowadzają się właściwie do możności porozumienia się.<br>Dla procesu umasowienia kultury w Polsce zasadnicze znaczenie miał fakt, że jego przebieg zakłócony został poważnie przez stalinizm. Ustroje totalitarne używały języka dla własnych celów. Po raz pierwszy do zetknięcia z językiem totalitarnym w Polsce doszło podczas okupacji hitlerowskiej, gdy LTI (&lt;foreign lang="lat"&gt;Lingua Tertii Imperii&lt;/&gt;, określenie Wiktora Klemperera) usiłowała znieprawiać polszczyznę, co odbiło się na uwrażliwieniu językowym literatury zaraz po wojnie. Nieporównanie większe spustoszenia poczyniła stalinowska nowomowa zideologizowana i