W srebrzystej tafli, jak wyrzut sumienia pojawia się druga twarz. Urszula. Stąpa bezszelestnie w swoich śmiesznych papuciach z przeszwami uformowanymi w dwa zwierzęce ryjki, uszyte i patrzące oczyma z błyszczących guzików.<br>- Pod tę suknię powinnaś kupić sobie Perlę, albo nie nosić nic.<br>Odkąd ona rozróżnia firmy gorseciarskie? Od kiedy interesują staniki. Płaska i bezbarwna jak gdyby jej ciało po rozstaniu z dzieciństwem nie miało odwagi zatracić kanciastości kształtu, przypominała pęd rośliny dźwigający się z ciemnicy ku słońcu. Zawsze jakby trochę senna, zwrócona do wewnątrz. Sprawiała wrażenie, że żyje odgrodzona szybą od rzeczywistości i niezbyt zainteresowana co się po drugiej stronie dzieje