powtórzyliby za Saint-Exuperym: <q>"Nienawidzę swojej epoki z całej duszy. Człowiek umiera w niej z pragnienia"</>. Oni nie chcieli umierać z pragnienia. Byli politycznymi absolutystami, jak Winston Churchill określił T. E. Lawrence`a, zadziwiającą mieszanką ducha pruskiego i ducha rebelii, "wędrownymi ptakami" z <orig>naganem</> za pazuchą błądzącymi pośród wypalonych ruin starego świata w poszukiwaniu idealnej Rzeszy, buntownikami trawionymi głodem prawdziwej służby i prawdziwego posłuszeństwa, straconym legionem nacjonalistycznej rewolty, który kochał "zdobywanie łupów na polu bitewnym nieskończonych możliwości"(Ernst Jünger). Chcieli, by posłużyć się cytatem z Eichendorffa, "szturmować bramy niebios". Dla jednych ów szturm zakończył się służbą u nowych panów, dla innych emigracją