najstarsza część cmentarza.<br>&lt;page nr=261&gt; Lecz gdy skręcił w jedną z bocznych, wąskich alejek, samotność i zaniedbanie mogiłek wydały mu się bardziej jeszcze przejmujące. Groby tu były ubogie, przeważnie prostymi tylko krzyżami oznaczone, stłoczone ciasno, chłodnym cieniem szumiących drzew ogarnięte i gęstowiem zieleni pokryte. Zatrzymał się w pewnym momencie. Mogiła płaska, ze starości w ziemię zapadnięta, zwróciła jego uwagę. Podszedł do niej. Bez krzyża, dużym tylko i niekształtnie ociosanym kamieniem była przygnieciona. Na nim widniał niewyraźny, zatarty napis. Musiał pochylić się, żeby go odczytać.<br>Przechodniu <br>Byłem kim jesteś <br>Będziesz kim jestem<br>Módlmy się za siebie nawzajem<br>Nazwiska na kamieniu nie było żadnego. Daty