obejmującej terytorium okręgu (na przykłąd pagus Sudergo, w którym mieszkał przyjaciel św. Lebuina, Folkbracht). Nazwy własne paru takich okręgów zanotowano w rocznikarskich relacjach o działaniach wojennych lub pertraktacjach związanych z podbojem Saksonii. Pagus qui dicitur Bucki na terytorium plemiennym Angarów wspomniany został w Rocznikach królestwa Franków dlatego, że tam właśnie starszyzna Angarów spotkała się w 775 r. z Karolem Wielkim. W podobnych okolicznościach wzmiankowano w 784 r. na terytorium Westfalów pagus qui dicitur Dragini oraz pagus Waizzagawi, a w 793 r. pagus Hriustri nad Wezerą 22. Ze wzmianek tych wynika tylko tyle, że pagus był w ramach poszczególnych plemion - Angarów, Westfalów