na ten desperacki krok, pozostało tylko znaleźć odpowiedni pretekst. Poszłam nad Wisłę jeszcze raz wszystko przemyśleć i... postanowiłam skręcić sobie nogę. Zrzucałam kamienie na kostkę, ale jako osobie bardzo żywotnej i w dodatku posiadającej zdrowy lęk przed samookaleczeniem, przychodziło mi to ciężko. Udało się dopiero po kilku próbach. Noga była stłuczona, opuchnięta i ślub trzeba było odłożyć. Poczułam wtedy ogromną ulgę. Nie wyznaczyliśmy nowej daty, więc w konsekwencji wszystko się gładko rozmyło. <br>Po latach Elżbieta wie, że ta decyzja była słuszna. Jest dziennikarką, szczęśliwą mężatką i matką. Jej niedoszły mąż także się szczęśliwie ożenił i został ojcem. - Najgorsze jest to, że