modę na muzykę New Age, oferującą delikatnie snujący się dźwięk, ustrojony w tradycyjną harmonię. Poza tym wreszcie i może najdobitniej uświadamiał rockowcom, że podejmowane w dziejach ich muzyki próby wykorzystania orkiestry czy symfonicznej struktury utworów były śmieszne, bo utwór skomponowany i zagrany przez fachowców osiąga niedostępne im wyżyny i oddziałuje stokrotnie silniej. Nie bez znaczenia był też fakt, że zrodził się swego rodzaju snobizm - skoro kilku luminarzy rock and rolla, jak Byrne czy David Bowie, chętnie sięgnęło po Symfonię pieśni Żałosnych, była to wystarczająca rekomendacja. Zjawisko dotarło również do Polski, gdzie Górecki został na nowo odkryty, tym razem przez szeroką publiczność