paktu państw leżących między NATO a Rosją zostałyby odebrane przez Rosję jako ciche przyzwolenie Zachodu na to, by stanowiły one sferę wyłącznych wpływów Rosji. Zostałoby to odczytane jako jej triumf i przyczyniłoby się do jeszcze silniejszej mobilizacji elementów imperialistycznych wśród kierownictwa rosyjskiego i tworzenia następnych wyzwań dla Zachodu.<br>Dla odmiany stopniowe rozszerzanie NATO pomogłoby Rosjanom zrozumieć, że ich sny o odzyskaniu kontroli nad sąsiadami - wbrew ich woli - są nieziszczalne. Pomogłoby to też rosyjskim przywódcom zmienić ich mało elastyczne podejście i pogodzić się z utratą imperium. Ponadto rozszerzenie prawdopodobnie zachęciłoby przywódców do wzmożenia wysiłków na rzecz wyjścia kraju z kryzysu i podniesienia