biegunka. Hakuin <br>bronił się przed tymi zarzutami, twierdząc, że w tradycji buddyjskiej można <br>znaleźć wiele przykładów 'oświecenia stopniowego'. <br>Z punktu widzenia 'logiki paradoksu' 'oświecenie' jako przekroczenie <br>dualizmu wszelkich przeciwieństw jest jednorazową zmianą postrzegania <br>rzeczywistości, która nie jest stopniowa. Twierdzenie, iż mogą być mniejsze <br>i większe 'oświecenia', sugeruje, że 'oświecenie' jest stopniowe i dlatego może <br>być pogłębiane - najpierw jest małe, a potem duże. Tego typu rozumienie <br>'oświecenia' jest błędne z punktu widzenia 'absolutnie sprzecznej samotożsamości' 'jaźni jednostkowej' i 'jaźni oświeconej'. Próbą uzasadnienia <br>stanowiska Hakuina może być traktowanie jego większych i mniejszych <br>'oświeceń' jako rezultatów utrwalania perspektywy postrzegania rzeczywistości <br>jako 'absolutnie sprzecznej samotożsamości