wino wcześniej niż w porze obiadowej, by potem zdrowsza była sjesta, bogatsza w miłe obrazy drzemka i więcej przynosiła sił i mądrych myśli na cały długi wieczór.<br>Obyczaje rodzą się i trwają w oparciu o klimat, tradycje nie są jedynie ciekawymi pomysłami historii, a zatem i w eucharystycznej roli wino stopniowo umacniało swoją pozycję, obrastając w legendy, nowe znaczenia i mity. W końcu jego siła nie ograniczyła się tylko do liturgii, w sposób szczególny objęła także część życia monastycznego i ruszyła na podbój Europy w asyście średniowiecznego chrześcijaństwa. W zakonach wyróżniających się pracowitością mnichów ziemie przyklasztorne zamieniały się we wzorcowe gospodarstwa