część ta powstała najpóźniej w połowie III w. p.n.e., choć pewne jej fragmenty mogą być dawniejsze. <br>Przyjmuje się na ogół, że najstarszą w księdze częścią jest część druga (Prz 10, 1 do 22, 16). Każdy werset w tej części stanowi zwykle odrębną dwuwierszową strofkę, o treści niezależnej od strof sąsiednich. Wśród 375 wersetów tej części zbudowanych na zasadzie pralelizmu członów spotyka się nieraz strofy podobne, zwykle z pewną zmianą i różnicą w drugiej części dwuwiersza, np. 10, 15 i 18, 11; 15, 33 i 18, 12; 19, 12 i 20, 2. Fakt ten może wskazywać, że przysłowia te przed