mówił o rewolucji ludowej, lecz nie wykraczał w dziedzinie społecznej poza wytyczne 22 stycznia. Po reformie uwłaszczeniowej program ten stracił siłę atrakcyjną. Dość liczna zrazu grupa zwolenników Mierosławskiego topniała szybko na skutek gorszących zatargów eks-dyktatora z innymi osobistościami emigracji. W 1870 r. Mierosławski doczekał się tego, że właśni jego stronnicy wykluczyli go z Towarzystwa.<br>Podobnie jak po 1831 r., dwa tylko główne kierunki znalazły pole działania wśród emigracji postyczniowej; jeden, który kontynuował zabiegi dyplomatyczne u gabinetów, i drugi, nawiązujący do ruchów rewolucyjnych zachodniej Europy.<br>Rok 1864 doprowadził, na tle konfliktu duńskiego, do sojuszu trzech państw zaborczych oraz rozejścia się dróg