uczenie się na błędach, co kosztowało społeczeństwo rosyjskie wiele tragicznych ofiar.<br><br>Ogólną koncepcję przemian wyobrażał sobie w sposób dość mglisty, zawsze miał więcej zrozumienia dla konkretów - może dzięki swej rzemieślniczej wiedzy praktycznej - niż dla teorii. Motorem myśli o konieczności reformy było niewątpliwie dobro państwa i narodu, którego Piotr czuł się stróżem i opiekunem. Całe jednak jego wychowanie, doświadczenia dzieciństwa i młodości kierowały go ku przekonaniu, że dobro państwa jest czymś innym niż dobro ludzi wchodzących w skład narodu. Służąc bez wytchnienia "narodowi", Piotr pogardzał jednocześnie ludźmi, uważając brutalny przymus za jedyną właściwą metodę przyspieszonego zreformowania kraju. Z dzieciństwa i z tradycji