chciano nas ukryć w słomie, w stodole, w której siedziała ciotka Itka, ale ojciec się sprzeciwił. Powiedział, że niedobrze, kiedy wszyscy są razem. Zresztą stodoła to żadna kryjówka, mówił, i lepiej, żeby gospodarz kazał ciotce od razu uciec.<br>Ale ciotka nie miała odwagi uciekać i schowała się w stodole pod strzechą, a myśmy się ukryli w takim samym miejscu w oborze. Było tam trochę słomy, a na dole hałasowały krowy, tak że czuliśmy się raźniej. Poza tym w razie czego trudniej byłoby nas tam usłyszeć. <br>Przez szpary w strzesze widzieliśmy, jak zajechała na podwórze żółta bryczka, jak jedni weszli do chałupy