emiterów wypromieniowują cząstki , a więc cząstka ta przebywa wewnątrz jądra choćby krótki czas przed emisją. Oddziaływanie między jądrem i cząstkami wewnątrz i na zewnątrz jądra może być przedstawione za pomocą krzywej energii potencjalnej (rys. 3.8). W odległości od ((...)) i szerokości 0 Według mechaniki klasycznej cząstka może być uwięziona w studni potencjału, gdy jej energia całkowita ((...)) <br> Aby wyjść z jądra lub wniknąć do jego wnętrza, cząstka powinna mieć energię co najmniej równą maksimum krzywej energii potencjalnej ((...)) Maksymalna wartość energii potencjalnej musi być np. większa od 9 MeV, jeżeli cząstki ((...)) są rozpraszane przez uran. W rzeczywistości wysokość bariery dla uranu wynosi 26