powierzchniowy ma wiele cech wspólnych z siecią wodną obszarów krasowych.<br> W takim ujęciu prowadzono w latach 1979 - 1988 badania drenażu wewnętrznego i dennego Lodowca Werenskiolda (Spitsbergen, Svalbard). Objęły one eksplorację speleologiczną studni lodowcowych i kanałów typu R (w okresie jesiennym), a także ustalenie kierunku przepływu metodą barwienia wód wpadających do studni w okresie lata. Zastosowano także analizę składu chemicznego wód wypływających z lodowca w celu określenia ich genezy (por. rozdz. 6.4). Pomogło to wyodrębnić główne cechy drenażu tego lodowca (rys. 6.8). Jest on typu tunelowego, chociaż ma pewne cechy wskazujące na istnienie połączonych odspojeń, ale nie są one dominujące