wieloryb zjadł na głębinie.<br><br>Ona umarła potem z miłości,<br>z owej tęsknoty i samotności.<br><br>Ale że miłość to wielka siła,<br>miłość po śmierci ich połączyła.<br><br>Teraz dorożką zaczarowaną<br>jedzie pan młody z tą młodą panną<br>za miasto, gdzie jest stara kaplica,<br>i tam, jak w ślicznej starej piosence,<br>wiąże im stułą stęsknione ręce<br>ksiądz, co podobny jest do księżyca.<br><br>Noc szumi. Grucha kochany z kochaną,<br>ale niestety, co rano<br><br>przez barokową bramę<br>pełną sznerklów i wzorów<br>wszystko znika na amen<br>in saecula saeculorum:<br>ZACZAROWANA DOROŻKA<br>ZACZAROWANY DOROŻKARZ<br>ZACZAROWANY KOŃ.<br><br>VI<br>&lt;tit&gt;ALLEGRO FURIOSO ALLA POLACCA&lt;/&gt;<br><br>Ale w knajpie dorożkarskiej,<br>róg Kpiarskiej i