można było wypreparować ze szczątków zmarłego DNA (czyli kwas dezoksyrybonukleinowy) i porównać go z DNA Pawła Artura. Wreszcie, jeżeli doktor T. poddał się przed swoją śmiercią dla celów procesu specjalistycznemu badaniu krwi, to należy je porównać z wynikiem odpowiedniego badania krwi chłopca.<br>Jednak tylko badanie DNA dawało w tej sytuacji stuprocentową pewność, zaś porównawcze badanie antropologiczne dałoby zaś taką pewność tylko wówczas, gdyby doktor T. żył. Szkopuł w tym, że w Polsce takich badań DNA, pobranych z ludzkich szczątków, nikt nie przeprowadzał. Trzeba było poszukać naukowców za granicą, a to sporo by wówczas kosztowało, być może więcej, niż należna (na razie