społecznej: między praktyką artystyczną oraz praktyką naukową; jedna i druga praktyka - jak zresztą każda inna szczególna odmiana praktyki społecz- <page nr=39>nej - posiada swój społeczny kontekst subiektywny, swą racjonalizującą ją bazę świadomościową, która decyduje o sposobach kwalifikowania odnośnych wytworów indywidualnej działalności ludzkiej, a także o rodzaju uprzednio (w ramach jej wewnętrznego porządku subiektywnego) dokonanej interpretacji ich: wyróżniającej określone ich własności, ich sensy cząstkowe oraz sens nadrzędny. Poza owym subiektywnym kontekstem społecznym poszczególne obiekty rozpoznawalne z jego punktu widzenia jako dzieła nauki czy sztuki, fakty pojawienia się ich - byłyby, istotnie, zjawiskami naturalnymi, które - być może - dałoby się wyjaśnić analogicznie jak zwykłe wydarzenia przyrodnicze, w