wyczuła, że ten gest kupieckiej uczciwości nie ma należytego pokrycia i oburzyła się na tak niską zapłatę, po czym przyskakiwali i odskakiwali od siebie, wymachując rękami, bijąc się w piersi i targując do upadłego. Wreszcie stary Uzbek wydał się diablo zmęczony. Spojrzawszy z uznaniem, wzdychając, odliczył ze skórzanej sakiewki sowitą sumę i Jaśka poczuła w garści pokaźny zwitek czerwonych rubli.<br>- Bóg raczy wiedzieć, ile ten kosooki dziadyga na mnie zarobił - powiedziała - ale widziałeś, że nie pozwoliłam opędzić się byle czym.<br>Uzbek uśmiechnął się na pożegnanie i wymamrotał coś w swoim języku, czego, nie znając tutejszej mowy, nie pojęli, lecz nasuwało się