największych ośrodków handlu i przemysłu sukienniczego. Bogaci kupcy tamtejsi przez szeroko stosowany system nakładu uzależnili od siebie nie tylko większość rzemieślników miejskich, ale również i wiejskich chałupników. Wytworzył się tam na skutek tego typ robotnika najemnego, pracującego na rzecz kupca-nakładcy, czasami nawet za pomocą dostarczonych przezeń narzędzi. Głównym dostawcą surowca dla tego przemysłu była Anglia. Toteż zakaz eksportu wełny angielskiej doprowadził do ciężkiego kryzysu w sukiennictwie flandryjskim, a do bezrobocia i głodu wśród rzemieślników, którzy w Gandawie porwali nawet za broń. Ponieważ w danym wypadku interesy patrycjatu kupieckiego i rzemieślników okazały się zbieżne, doszło w końcu 1337 r. do zawarcia