tak właśnie, jakby kojarzył zgarbiony grzbiet ojca, starego Deczyńskiego z piękną posturą pana Czartkowskiego-dzierżawcy...<br>&lt;page nr=127&gt; Tu poniżenia, prostota, pośmiewisko byle kiedy - tam władanie wyniosłe, godność, pańskość kpiąca gdzie popadnie!... Z przykrym, kłującym uśmiechem pomyślał Kazimierz, że nawet ta na poły miejska kapota z rogowymi guzami nie chroni go od wzgardliwej swawoli &lt;hi rend="spaced"&gt;tamtych ludzi&lt;/&gt; - ba! owszem; jeszcze ich przywodzi do tym złośliwszych postępków...<br>Tym niecierpliwiej po owym wieczorze oczekiwał zakończenia swej misji tudzież chwili wyjazdu ze stolicy.<br>Niestety, mimo poruszenia wszystkich dostępnych koneksji i wpływów, nie udało się panu Wenclowi wyrobić upragnionej audiencji cesarskiej dla eks-nauczyciela i pełnomocnika chłopów z Brodni