zaostrzyła się w latach 1943-1944, gdy zwalczanie konfidentów przez ruch oporu znacznie utrudniło pracę aparatu bezpieczeństwa.<br>Działalność konfidencka była prowadzona na podstawie dwu założeń. Pierwsze zakładało nielikwidowanie do końca znanej i rozbitej przez aparat bezpieczeństwa grupy. Liczono, że po jakimś czasie wznowi ona działalność, a dysponując możliwościami śledzenia, posiadano swobodę działania i możliwość natychmiastowej likwidacji grupy. Drugie założenie zakładało próby penetracji kierownictw organizacji ruchu oporu. Próby takie znane są i potwierdzone w stosunku chociażby do "Miecza i Pługa" lub Żagwi". Można wysnuć hipotezę, popartą informacjami zawartymi w relacjach byłych gestapowców, że podobnych prób dokonano i w stosunku do innych organizacji