teksty gromadzono w tak zwanych silva rerum, których zwłaszcza wiek XVII pozostawił nam co najmniej kilkaset.<br>Były to księgi rękopiśmienne, sporządzane przez posiadacza, który wpisywał do nich interesujące go utwory, w całości lub fragmentach.<br>Dotyczyły one bardzo różnorodnych zagadnień, od mów pogrzebowych i utworów dewocyjnych po poezję obyczajową, często dość swobodną, czy nawet pozostającą na pograniczu ówczesnej pornografii. W silva rerum znajdujemy także pisma o treści politycznej, a więc fragmenty mów sejmowych oraz traktatów dotyczących sposobu naprawy popadającego w ruinę gmachu Rzeczypospolitej. Silva rerum pomagały pracowitemu kopiście - zbieraczowi w rozpraszaniu nudy jesiennych czy zimowych wieczorów. Szlachta dość często wypożyczała je sąsiadom