krótkiej pamięci". Całą książkę - Rozmowy biesiadne - poświęcił temu, tematom błyskotliwym, bosko błogim, po ludzku okrutnym, tym groźniejszym, gdy gospodarz był tyranem!<br>Greccy tyrani, jak na przykład Periander z Koryntu, nieraz sami bywali mędrcami, gorzej było z cesarzami rzymskimi, jak Neron, o czym przypominamy sobie, gdy Plutarch przez Wielką Grecję i swoje Żywoty sławnych mężów wprowadza nas już w nową erę. Łącząc Greków i Rzymian parami - z Demostenesem Cycerona, z Tezeuszem Romulusa, z Temistoklesem Kamillusa - odnosząc się do Sycylii i południowych Włoch, gdzie greckie Sybaris żyło i ginęło wtedy w zbytku strojów, jadła i win. Ci, którzy korzystali z tego (sybaryci), uczyli się