artystyczny. Sama zaprojektowała i w większości wykonała wnętrze swojej restauracji. Miałam niepowtarzalną okazję podziwiać XV i XVIII wieczne komnaty jej piwnicy. Właśnie w nich, na przyjęciach bywają największe osobistości. Byłam tam, podziwiałam i oniemiałam. Czegoś tak ekscytującego niestety nie miałam okazji oglądać. Czułam się tam jak księżniczka w labiryncie poszukująca swojego księcia. To dobre określenie, bo niejednokrotnie bym się tam zgubiła. Oczy świeciły mi blaskiem zachwytu, chłonęłam piękno, wystrój, klimat i klasę tego magicznego miejsca. Że też nie miałam aparatu, o kamerze nie wspomnę. Pragnę jeszcze raz znaleźć się tam. Twardo więc postanawiam dojść swoją pracą do obrzydliwego bogactwa i zaprosić