dla wprawy. Dałem się również namówić do zażywania "pigułek szczęścia", wytwarzanych przez szpitalny dział farmaceutyczny. Potem dowiedziałem się z prasy, że stosowanie tych pigułek jest zakazane przez wydział zdrowia, czułem się przeto w obowiązku poinformować poufnie prokuraturę przy Trybunale w Strasburgu o praktykach Amblarda. Poza tym okazywałem mu nadal życzliwą sympatię, na którą całkowicie zasługiwał. Garraud często przychodził do mnie na kieliszek koniaku i prowadził ze mną długie dyskusje, po których odczuwałem wyraźne odprężenie. Rozmowy z człowiekiem na poziomie są niewątpliwie potrzebne dla dobrego samopoczucia.<br>Gdy minął czas mego pobytu w Instytucie i zbliżał się termin wyjazdu ze Strasburga, poszedłem pożegnać