wyodrębniło przedmioty z chaosu zjawisk, dawało im kształt i barwę, zbliżało lub oddalało, mierzyło..." (Parandowski 1956). Słowo również, a ściślej biorąc - mowa, ukształtowało nasze zachowanie nadające im sens i znaczenie, zgodne z normami przyjętymi w danej kulturze. Znaki natomiast nie zawsze mają genezę kulturową. Część z nich, takie jak znaki-symptomy typu "ślady zwierzyny - a więc ona gdzieś tu jest" lub też znaki-sygnały ("dziecko płacze - trzeba je nakarmić), ma jeszcze przedludzkie pochodzenie, a sposób ich odczytywania jest genetycznie utrwalony. Większość jednak znaków ma wyraźną konotację kulturową. I tak, np. znaki-apele typu bezsłownych okrzyków lub też znaki-symbole, takie jak