jest największe nasilenie problemów socjalno-bytowych, szczególnie związanych z sytuacją na rynku pracy oraz brakiem regionalnych perspektyw rozwojowych. Tego typu najbardziej suicidogenne województwa (ze współczynnikiem śmierci samobójczej w roku 1996 od 19,7 do 23,8) to zamojskie, szczecińskie, siedleckie, słupskie, białostockie. Są to województwa, w których dominują tworzące szczególny syndrom suicidogenny określone (analogiczne lub odmienne) czynniki sytuacyjne. <br><br>W województwie zamojskim czynnikiem tym jest jego rolniczy charakter zagrożenie gospodarki rolnej wynikające z braku kredytów i zbytu na produkcję roślin przemysłowych, buraków, owoców, tytoniu, chmielu itp.).<br><br>W województwie szczecińskiem mamy do czynienia z klasycznym syndromem pogranicza: poczuciem niestabilności sytuacji (zagrożenie ze strony