marnych groszy, że postanowił uczcić to w najbliższej restauracji, na co bez szemrania przystałem.<br>Była to "Karczma Polany". Nie jestem co prawda zwolennikiem tego rodzaju przybytków - wolę dystyngowane restauracje - ale przyzwyczajony do zakopiańskiej rzeczywistości, poddałem się woli nieba, a poza tym zapraszał mnie przecież mój dobroczyńca.<br>Wieczór, który tam spędziliśmy, sypał niespodziankami. Na początek rozczarowałem się - przyjemnie - wnętrzem lokalu. Biel ścian w połączeniu z dekoracyjnymi wstawkami z drewna oraz łupany kamień tworzyły zachęcające otoczenie do nieskrępowanej konsumpcji i wymiany poglądów. Po rzucie oka w menu wiedziałem już, że kucharz nabył swe umiejętności w epoce czwartorzędu, czyli całkiem niedawno.<br>Po prawej ręce