garnizonu, gdzie przesiewano z niego mniej udały poślad, ściśle i uważnie. Wybrańców, co się na tym przetaku ostali, pędzono wreszcie do Warszawy, aby wódz naczelny mógł zaspokoić każdorazowo swą manię oglądania rosłych i postawnych ciał rekruckich i ostatecznego wybierania żołnierza w przebranym już starannie materiale; za co na gorliwych urzędników sypały się pochwały, awanse i gratyfikacje...<br>Czwartego dnia rankiem ruch zrobił się w koszarach.<br>Formowano w dziedzińcu kolumnę tych właśnie "wybrańców" do marszu ku Warszawie. Podoficerowie uwijali się żwawo, ustawiając czwórki, wykrzykując nazwiska, rachując szeregi.<br>Kazimierz stał na skraju kolumny, w jednej z ostatnich czwórek W pewnej chwili z szerokiej bramy