de Solidarité, jak nazwano grupkę dziennikarzy polskiej prasy podziemnej), Syberia w przededniu puczu Janajewa, islamizujący się i demodernizujący Uzbekistan czy słowackie Medzilaborce, miejsce kultu Andy'ego Warhola, w pamięci pozostała mi mozaika chaotycznych impresji. Czy w chaosie tym nie można by jednak odnaleźć elementarnego porządku? Czy nie można dopatrzyć się pewnych systematyzujących myśli<br>i idei? <br>Trudno byłoby je znaleźć, gdyby nie rozpoczęty w 1992 roku w związku z wielkim finałem tak zwanej sprawy Galileusza i zbliżającą się czterysta pięćdziesiątą rocznicą śmierci Kopernika cykl publicystyczny dla "Życia Warszawy". Powstało wówczas kilkanaście tekstów: wywiadów z luminarzami świata nauki i artykułów publicystycznych o współczesnej nauce