w stosunkach z Rosją. Prezydent pojedzie, prawdopodobnie nie powie publicznie nic, co mogłoby wprowadzić fałszywą - z punktu widzenia Rosjan - nutę do nastroju obchodów. Putin przedstawi światu radziecką wersję zwycięstwa nad faszyzmem, a my znów będziemy się kisić we własnym sosie, wyrzucając sobie nawzajem uległość wobec mocarza albo nawołując do kawaleryjskich szarż w polityce wschodniej. <br>Czy zatem Polska skazana jest w stosunkach z Rosją na wieczne niespełnienie? Czy może istnieje polityczna metoda pozwalająca nam na spokojne życie obok siebie? Narzędziem, bez którego nawet nie warto zabierać się do próby odpowiedzi na te pytania, jest historia, szczególnie najnowsza, a jeszcze konkretniej - historia drugiej