wzrasta na większej przestrzeni i to wyzwala szarżę (por. mechanizm związany z wodą). Koncepcje termiczne mogą tłumaczyć przypadki szarży lodowców zimnych i subpolarnych, natomiast nie obejmują lodowców umiarkowanych, w których obrębie zjawiska te są częste, stanowi to ich słabą stronę.<br> M.F. Meier i A. Post (1969) zwrócili uwagę, że szarża rozpoczyna się zwykle w stromym odcinku lodowca. Ich zdaniem, gdy naprężenia ścinające na dnie przekroczą pewną wartość krytyczną, rozpoczyna się szarża. Szybki ruch jest następnie propagowany w górę i w dół lodowca. Analiza szarży lodowców Finsterwaldera (Spitsbergen) oraz Miedwieżego (Pamir) wykazała, iż nie występują jakieś ekstremalnie wysokie naprężenia ścinające w