Typ tekstu: Książka
Autor: Włodzimierz Kwaśniewicz
Tytuł: Dzieje szabli w Polsce
Rok: 1999
do jakiegoś konkretnego typu szabli. Jaka więc jest etymologia pojęcia "szabla"? Aleksander Brückner przedstawia ją następująco: "Szabla, szabela, szabelna itd.; szabeltas, z niem. sabeltasche; z sz-, wobec powszechnego s-: rus. sabla, węg. szablya (wymawia się s-), niem. säbel, franc. savre (z r!); od nas przyjęła Litwa i Słowacy sz-, czes. szawle przeszło widocznie również przez Polskę. Nazwa szabla, to mylne odmazurzenie, zamiast sabla, a dowodzi tego sabelek Męczyńskiego 1564 r., cerk. sabl. 'kura', sablica 'kura'; krzywą szablę przezywał Słowianin, gdy ją u koczowników wschodnich po raz pierwszy zobaczył (sam znał tylko prosty nóż i miecz), sablja od ogona koguciego (czy nie
do jakiegoś konkretnego typu szabli. Jaka więc jest etymologia pojęcia "szabla"? Aleksander Brückner przedstawia ją następująco: "Szabla, szabela, szabelna itd.; szabeltas, z niem. sabeltasche; z sz-, wobec powszechnego s-: rus. sabla, węg. szablya (wymawia się s-), niem. säbel, franc. savre (z r!); od nas przyjęła Litwa i Słowacy sz-, czes. szawle przeszło widocznie również przez Polskę. Nazwa szabla, to mylne odmazurzenie, zamiast sabla, a dowodzi tego sabelek Męczyńskiego 1564 r., cerk. sabl. 'kura', sablica 'kura'; krzywą szablę przezywał Słowianin, gdy ją u koczowników wschodnich po raz pierwszy zobaczył (sam znał tylko prosty nóż i miecz), sablja od ogona koguciego (czy nie
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego