kto tylko chciał słuchać - a chętnych było dużo.<br>W dworskiej stajni stały oficerskie i taborowe konie, którymi rządził niemłody już wachmistrz, świetny kawalerzysta.<br>Każdego ranka przejeżdżał wierzchowce i zabierał na te przejażdżki obie Danki: "domową" i jej przyjaciółkę. Był bez-litosnym krytykiem i szkolił obie dziewczyny jak swoich rekrutów, nie szczędząc kąśliwych uwag - ku uciesze taty i pułkownika, asystujących czasem przy tych jeździeckich treningach.<br>Wreszcie uznał, że można już spróbować ostatecznego sprawdzianu. Trzeba było włożyć srebrną pięciozłotówkę między kolano a siodło i tak wykonać wszystkie "szkolne chody", żeby moneta nie wypadła. Kiedy zdało się już ten bardzo trudny egzamin, można było