kosztownego i w efekcie mało skutecznego sposobu oczyszczania (utylizacji) na końcu cyklu.<br>7. Racjonalne planowanie przestrzenne na szczeblu centralnym i regionalnym, właściwa polityka lokalizacyjna oraz podniesiona do rangi podstawowego kryterium polityka wykorzystywania ocen oddziaływania na środowisko i przeciwdziałania jego zagrożeniom, w tym nadzwyczajnym.<br>8. Lepsze wykorzystanie środków masowego przekazu w szerzeniu edukacji ekologicznej, pełny udział ruchów społecznych i pozarządowych organizacji ekologicznych w kreowaniu zasad ekorozwoju i wdrażaniu ich do codziennej praktyki, zapewnienie obywatelom dostępu do informacji na temat stanu środowiska.<br>9. Koordynacja finansowania inwestycji ekologicznych i preferowanie programów regionalnych dających najlepsze efekty ekologiczne.<br>10. Konsekwentne dążenie do poprawy stanu środowiska na