składanych Polakom obietnic. Wallenrodyzm budził znacznie poważniejsze skrupuły moralne. Jeśli wierzyć Waleremu Wielogłowskiemu, który na krótko przed śmiercią Mickiewicza miał z nim na ten temat rozmawiać, Wieszcz powiedział mu, że gdyby był bogaty, toby wykupił wszystkie wydania poematu i spalił na jednym stosie: "Bo w nim, chwaląc zdradę, podniosłem tę szkaradną myśl w narodzie moim". Szpiegostwo natomiast zdecydowanie potępiano, choćby przyświecały mu jak najszlachetniejsze pobudki. Bezinteresowność wywiadowczej działalności Kraszewskiego, gdyby nawet o niej wiedziano, nie stanowiłaby w oczach ówczesnej opinii polskiej wystarczającego alibi.<br><br>&lt;page nr=285&gt; &lt;tit&gt;Car, Telimena i "synowie" Józefa Sowińskiego&lt;/&gt;<br> Któż nie pamięta cudownej opowieści pani Telimeny o karze, jaka spotkała winnych