wylewności.<br>Drewnowski, czerwony na twarzy, z włosami wzburzonymi, wypił przed chwilą "bruderszafta" ze swoim sąsiadem. Był nim sekretarz Rady Zakładowej cementowni w Białej, młody robotnik, Matusiak. Drewnowski pochylił się ku niemu z pijacką serdecznością:<br>- Ja, widzisz, bracie, życie miałem ciężkie jak cholera. Ty też, nie?<br>- No! - mruknął tamten. - Ale nie szkodzi. Ja jestem mocny.<br>&lt;page nr=172&gt; - A widzisz! Ja też jestem mocny. I teraz się skończyło. Teraz na nas kolej. My teraz jesteśmy górą.<br>Matusiak spojrzał na niego spod swoich ciemnych, silnie zarysowanych brwi:<br>- Ale, ale! Dużo jeszcze trzeba zrobić. - Zrobi się!<br>- Znałeś Staśka Gawlika? - Gawlika? Co za jeden? - Towarzysz. Taki chłopak! - I