mną w jaskini Śnieżnej na szkoleniowej wyprawie ratowników tatrzańskich i chociaż jaskiń nie lubił to uważał, że ratownik powinien być wszechstronnie wyszkolony by mógł udzielić pomocy poszkodowanemu w każdej sytuacji. Pracowaliśmy potem razem kilkanaście lat w Ośrodku Rehabilitacyjnym w Kuźnicach, Jurek był ordynatorem a ja kierownikiem wychowania i nauczycielem w szkole specjalnej która istniała w tym ośrodku. Doskonale nam się współpracowało dla dobra młodzieży kalekiej.<br>W dniu 10 lipca w godzinach wieczornych w dziesiątą rocznicę śmierci Jurka odprawiona została Msza święta w kaplicy Sióstr Albertynek na Kalatówkach, a na grobie Jurka na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzysku rodzina złożyła kwiaty.<br>&lt;au&gt;Apoloniusz Rajwa