spłoszona. Dostrzegła stojącą na nocnej szafce emaliowaną "nerkę". Podstawiła naczynie pod brodę kaszlącej. Za chwilę do pokoju wpadła siostra chorej, potem druga. Wspólnie uniosły Wadkowską i trzymały wątłe, wstrząsane rozrywającym kaszlem barki. Koszula na piersi rozchyliła się, odkrywając wystające obojczyki, ledwie obciągnięte skórą. Położono na tych biednych piersiach ociekającą wodą szmatkę. Woda stała w beczce na małym ganku. Dostanie zapalenia płuc, chciała zaprotestować Marta, ale ugryzła się w język. Tej kobiecie nic już nie mogło zaszkodzić. Gdy kaszel minął, zmieniono pościel i chora przysnęła. Marta wysunęła się do drugiego pokoju. Tutaj od dłuższej chwili siedziały już siostry. Jednakowo ułożyły ręce na