interesuje? Niech pan się nie zgrywa, Ruppert. Ta dziewczyna nic nie mówi - dodał ze złością. - Postanowiłem was skonfrontować, może przynajmniej przestanie zaprzeczać.<br>Ruppert milczał sporą chwilę.<br>- Nie chcę jej widzieć! - krzyknął. - Słyszy pan? Nie chcę jej widzieć!<br>- Spokojnie. - Lothar patrzył na Rupperta z nie ukrywaną pogardą. Znał te objawy. Najgorsze szmaty zdolne są do takich wybuchów. Krótkich. - Zrobi pan wszystko to, co każę - stwierdził. - Ta dziewczyna musi mówić. Podejrzewam zresztą, Ruppert, że maczał pan palce w zniknięciu Benity von Henning. Pan nie jest z nami szczery, a ja bardzo nie lubię nieszczerości. <br>- Nieprawda! - Ruppert przestał panować nad sobą. - To podłość podejrzewać