należy się przed nim bronić, pomówimy jeszcze w przyszłości. Teraz zaś powróćmy do oprawienia wtyczki.<br>Nigdy nie należy zostawiać pracy rozpoczętej i nie zakończonej. Gdyby ktoś z nas zrobił krzesło tylko o dwóch nogach, nie mógłby na nim siedzieć. Koniec wieńczy dzieło - mówi stare przysłowie. Bierzemy więc do jednej ręki sznur, do drugiej wtyczkę i teraz następuje najbardziej uroczysty moment naszej pracy. Odizolowane i oczyszczone końce sznurów zwijamy w pętelki i podkładamy na gwint pod nakrętkę, następnie przykręcamy śrubokrętem ściśle nakrętkę, tak aby przewód był mocno przytrzymany i nie wysuwał się przy pociąganiu za sznur. Jeśli często i starannie wykonaliśmy ostatnią