zanim zadzwonił telefon.<br>Rozdział 10<br>Ujście Wisły płonęło złotem i czerwienią, wylewającymi się z wąskiej szczeliny między zachodnim horyzontem a ciężką kopułą chmur. Zero wiatru. Dzień nie był lepszy od poprzednich, ale za to wieczór...<br>- Powiedz swojej mamie, że marnuje ten reumatyzm. - Monika, najwyraźniej też oczarowana, na oślep wiązała brudną sznurówkę, uśmiechając się do słońca. - Jest lepsza od starych górali. Faktycznie zmienia nam się pogoda. Hura. Już mi to błocko uszami wychodzi. I z praniem się nie wyrabiam.<br>- Nie widać - Dorota teatralnym gestem strzepnęła parę ziaren piasku z jej ramienia. - Gdybym cię nie znała, Zielińska, byłabym przysięgła, że właśnie skończyłaś się