w sumie, jak się wydaje, podważają merytoryczną słuszność przytoczonych wyżej jego tez i uogólnień, czyniąc również dyskusyjną samą próbę zbadania stanowiska socjaldemokracji niemieckiej wobec niepodległości Polski na przykładzie jej stosunku do PPS zp. Jest to oczywiście tylko jedna strona interesującej nas problematyki. Należy bowiem przyznać Wehlerowi rację, że argument "o szowinizmie PPS" nie rozwiązuje zagadnienia, gdyż równocześnie nasuwa się pytanie: o ile SPD kierowała się w danych wypadkach zasadami czystej walki klasowej, o ile zaś niechęcią do narodowych dążeń socjalistów polskich, u której źródeł tkwił nacjonalizm niemiecki &lt;page nr= 164&gt;.<br>Dla historyka marksisty scharakteryzowana w pracy narodowościowa polityka wewnątrzpartyjna SPD na ziemiach polskich zaboru