Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Życie
Nr: 10.01
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2000
Tytuł: Życie
Nr: 10.01
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2000
uczelniach, instytutach naukowych i w koncernach RFN. Prawdopodobnie prowadził co najmniej kilku szpiegów. Pośrednio potwierdził tę hipotezę tygodnikowi „Spiegel" były szef wywiadu NRD Markus Wolf.
Zdaniem „Berliner Zeitung" Putin był także ważnym członkiem supertajnej organizacji KGB na terenie NRD o kryptonimie „Lucz" (Promień). Początkowo jej zadaniem było szpiegowanie Niemców krytycznie nastawionych do systemu komunistycznego. Po przejęciu władzy na Kremlu przez Michaiła Gorbaczowa „Lucz" otrzymał dodatkowe zadanie: ze względu na wrogi stosunek Honeckera i wschodnioniemieckich komunistów do reform w Moskwie rekrutował spośród członków partii intelektualistów i pracowników przemysłowych przychylnych reformom systemu. Mieliby oni poprzeć ewentualny pucz we wschodnim
Zdaniem „Berliner Zeitung" Putin był także ważnym członkiem supertajnej organizacji KGB na terenie NRD o kryptonimie „Lucz" (Promień). Początkowo jej zadaniem było szpiegowanie Niemców krytycznie nastawionych do systemu komunistycznego. Po przejęciu władzy na Kremlu przez Michaiła Gorbaczowa „Lucz" otrzymał dodatkowe zadanie: ze względu na wrogi stosunek Honeckera i wschodnioniemieckich komunistów do reform w Moskwie rekrutował spośród członków partii intelektualistów i pracowników przemysłowych przychylnych reformom systemu. Mieliby oni poprzeć ewentualny pucz we wschodnim
uczelniach, instytutach naukowych i w koncernach RFN. Prawdopodobnie prowadził co najmniej kilku szpiegów. Pośrednio potwierdził tę hipotezę tygodnikowi „Spiegel" były szef wywiadu NRD Markus Wolf. <br>Zdaniem „Berliner Zeitung" Putin był także ważnym członkiem supertajnej organizacji KGB na terenie NRD o kryptonimie „Lucz" (Promień). Początkowo jej zadaniem było szpiegowanie Niemców krytycznie nastawionych do systemu komunistycznego. Po przejęciu władzy na Kremlu przez Michaiła Gorbaczowa „Lucz" otrzymał dodatkowe zadanie: ze względu na wrogi stosunek Honeckera i wschodnioniemieckich komunistów do reform w Moskwie rekrutował spośród członków partii intelektualistów i pracowników przemysłowych przychylnych reformom systemu. Mieliby oni poprzeć ewentualny pucz we wschodnim
