OBOJĘTNE, czy wyroby jego są kupowane czy nie. Nic go nie obchodzi, że uprawia sztukę dla sztuki, czyli produkcję na magazyn i marnuje w ten sposób materiał, pracę ludzką, fundusz płac itp. Inny przykład. Jako cyfrę wyjściową dla produkcji nowego typu głośników przyjęto do planu na rok następny 70 tysięcy sztuk. Na tę ilość zamówiono materiał. W końcu roku zmieniono już tę cyfrę na 20 tys. sztuk, a w kwietniu, a więc w toku już rozpędzonej produkcji na 9 tys. sztuk! A zapas materiałów, który musiał zostać? Co to kogo obchodzi; magazynuje się aby potem spisać na straty. W taki sam